Neyroloqlar izah edirlər ki, böcəklər haqqında eşitdikdə və ya təsəvvür etdikdə, beyin onlara həqiqətən toxunduğumuzu zənn edərək eyni bölgələri aktivləşdirir. Bu fenomen "yoluxucu qaşınma" adlanır.
Lent.az-ın xəbərinə görə, dr. Şahin Laxan deyir ki, beyin sadəcə reallığı emal etmir, onu qurur.
Vizual, eşitmə və ya hətta xəyali görüntülər, fiziki təmasda yaşananlara bənzər somatosensor reaksiyalara səbəb ola bilər.
Başqa bir amil güzgü neyronlarıdır ki, biz başqa bir insanın qaşıdığını gördükdə onlar aktivləşir. Bu, yoluxucu əsnəməyə bənzəyir - yalnız daha çox narahat edir. Bundan əlavə, narahatlıq, ikrah və ya qorxu bu hissləri gücləndirə bilər. Duyğular limbik sistemi aktivləşdirir, qaşınma hissini artırır.
Belə siqnalların təkamül kökləri var. Beyin təhdidlərə yalnız qəbul edilsə belə cavab verir. Böcəklər xəstəliklər daşıya bilirlər.
Niyə bəzi insanlar daha çox "qaşınırlar?" sualına Laxan, “"Bu, tüstü qoxusu səbəbindən yanğın siqnalının işə düşməsi kimidir” deyə cavab verib.
Hər kəs eyni reaksiya vermir. Narahatlıq, bədən hisslərinə həssaslıq və ya yüksək empatiyası olan insanlar xəyali qaşınma ilə daha çox qarşılaşırlar.
Qruplarda bu təsir güclənir - bir nəfərin bitləri qeyd etməsi kifayətdir və bunu eşidən hər kəs qaşınmağa başlayır.
Bu hissi necə dayandırmaq olar? Laxanın tövsiyələri:
qaşınmanın bədən tərəfindən deyil, beyin tərəfindən yaradıldığını dərk edin;
diqqətinizi yönləndirin - məsələn, əllərinizi soyuq suya batırmaqla;
torpaqlama məşqləri edin;
parasempatik sinir sistemini sakitləşdirmək üçün dərin nəfəs almağa çalışın.
Neyrobioloq Fridrix Fabrikus, həmçinin həşəratlarla “dostlaşmağı” məsləhət görür: “Onlarla təhlükəsiz mühitdə daha tez-tez qarşılaşın ki, orqanizm tədricən onlara öyrəşsin. Bədəniniz həşəratların yanında istirahət etməyi öyrənə bilər”.