İztirabdan xoşbəxtliyə çəkilən dəmir yol...

Görkəmli ziyalımız Şahmar Əkbərzadənin ruhuna ithaf olunur...

32 il əvvəl Ağdam işğal edildi... Torpaq ağrısının bütün ağrı-acılarını öz varlığında daşıyan Şahmar Əkbərzadə, Qarabağın bir gün yağı tapdağından mütləq azad olunacağına o elləri-obaları inandırmaq üçün 25 il əvvəl öz ruhunu Ağdam səmasına göndərdi...

Özü deyirdi ki, “Ölüm də yalandır, itim də yalan, Dünyada müqəddəs çevrilmələr var”... Özünün müqəddəs çevrilmə bucağından keçib Tanrıyla həmsöhbət olmağa getdiyi günün 25-ci ilində, işğaldan azad olunmuş Ağdam şəhərinə 33 ildən sonra Bakıdan sərnişin qatarı yola düşdü... Bu qatarın par-paraıldayan təkərləri Böyük Ustadın qalaq-qalaq yığılmış Qarabağ niskilini tapdaya-tapdaya getdi Bakıdan Ağdama...

“Bu payız küsəcək məndən Qarabağ,
Yollarda qalacaq gözü yolların.”

Gözünüz aydın, Şahmar əmi... Həmişə sükuta dalanda uzaqlara zillənmiş gözlərinizin Qarabağa çəkdiyi yolun izində indi gözəl bir dəmir yolu çəkilib... İndi bu xətt üzrə Ağdama, Qarabağa yolçuluğa çıxanların vətən həsrəti qatarların təkərlərinin taqqltısında döyülüb üyünəcək, toz olub çöllərə səpiləcək... Əvəzində hər tərəfdə sevincin, sevginin çiçəkləri açacaq... Hansısa bir payız günü, özünüz demişkən, Sizdən küsmüş Qarabağ daha unudub bütün inciklikləri...

Bakıdan Ağdama gedən ilk qatarın sərnişini olmağa macal tapa bilmədim... Amma bu qatarla Ağdama gedənlər arasında tanıdığım xeyli adam var ki, hər dəfə Sizin adınız çəkiləndə, xatirəniz danışılanda simalarında möhtəşəm bir ifadə yaranır... Həmin o adamlar Sizin bir vaxtlar Mərkəzi poçtdan Qarabağa göndərdiyiniz teleqramdakı sevgini, həsrəti, duyğuları hərif-hərif o qatara yığıb Ağdama apardılar...
Özünü budaqlardan asan meyvə payınız hərəsi bir nəğməyə çevrilib... Güleyşə nar yaxınlıqdan keçən qatarın kölgəsində nazlanıb, səsində rəqs edirmiş kimi elə yellənir ki, payızda bağrı çatlayanda dənələrindəki sevgi tamını bütün Azərbaycan dada bilsin...

Arazın sahilində o taylı-bu taylı çöllərdən yığdıqları çör-çöplə Vətəni Vətənə birləşdirən quşlar da Ağdama çatan qatarın fit səsinə ürküşüb xoşbəxt-xoşbəxt uçuşurlar indi: yuvalarını qurub başa çatandan sonra dərdlərimizi Araza gömüb Təbrizə yol açacaqlar sanki...

Bakıdan Ağdama yön alan dəmir yolu buradan Təbrizə də uzanacaq bir gün... Sizin misralarınıza xitab edim:

Qoyun sevincimi selə döndərim,
Günümü uzadıb ilə döndərim,
Dəli həsrətimi külə döndərim,
Məni ötürməyə tələsməyin siz!

Sevinciniz selə dönür... Gününüz uzanıb ilə dönür... Həsrət də, hicran da külə dönür...Yolunuzu gözləyirik Ağdamda, Şahmar əmi...

Teymur Zahidoğlu