"Geri qayıtmaq istəmirdim": Klinik ölüm yaşayan kişinin təəccüblü HEKAYƏSİ

Nottinqem sakini, hazırda 85 yaşlı Deyv Sinqlton həyata baxışını əbədi olaraq dəyişdirən bir təcrübə yaşayıb.

Lent.az-ın xarici mediaya istinadən məlumatına görə, 20 ildən çox əvvəl, ürəyi dayandıqda və həkimlər səkkiz dəqiqə yarım onu xilas etmək üçün mübarizə aparanda o, sözün əsl mənasında ölümün astanasında olub.

O, müsahibəsində baxışlarından və bu təcrübənin həyatını necə dəyişdiyindən danışıb.

Həmin vaxt kişi ciddi ürək ritm pozğunluğundan əziyyət çəkib. Bir səhər o, nəbzinin yavaşladığını və şüurunun zəifləməyə başladığını hiss edib. Evə qayıdandan sonra dostundan nəbzini ölçməsini istəyib - tezliklə təcili yardım çağırılıb. Artıq xəstəxanada huşunu tamamilə itirib və nəfəsi dayanıb.

Dave Singleton died for eight minutes and was brought back to life, and told the Mirror about his experience

Sinqlton xatırlayır ki, səhnə bulanıq görüntülər silsiləsi kimi görünüb, onun gözlərinin önünə qaranlıq pərdə düşüb, ardınca isə korluq edən bir işıq gəlib.

"Birdən anladım ki, gözəl bir bağdayam. İsti günəş, dinclik və sakitlik. Uzaqda, hündür hasar, arxasında sevincli səslər eşidilir, ailəmin varlığını hiss etdim. Bu, sadəcə bir bağ deyildi - evə qayıtmaq kimi idi", - o deyir.

Hasarla yaxınlaşmaq cəhdi uğursuz olub - sanki nəsə onu yerində saxlayıb. Bu arada ətrafdakı mənzərə onu valeh edib:

"Məni təsvir etmək mümkün olmayan bir sakitlik bürüdü. Qarşımda tarlaların və təpələrin genişliyi uzanırdı. Bu, mütləq harmoniya hissi idi".

Əslində, həmin vaxt həkimlər onun həyatı üçün mübarizə aparıblar. Səkkiz dəqiqədən sonra Sinqltonun ürəyi yenidən döyünməyə başlayıb.

"Və birdən kəskin təkan oldu və ayıldım. Gözlərimi açdım, ətrafımda həkimlərin simaları var idi. Düzünü desəm, geri qayıtmaq istəmirdim. Orada həqiqətən yaxşı idi... Burada isə səs-küy, hay-küy və diskomfort var idi", - kişi xatırlayır.

Həmin hadisədən sonra ona kardiostimulyator implantasiya edilib ki, bu da onun səhhətini stabilləşdirməyə kömək edib. Ancaq onun daxili vəziyyəti daha çox dəyişib.

Sinqlton deyir: "Əvvəllər düşünürdüm ki, qarşıda yalnız tənəzzül və pisləşmə var. Amma indi başa düşürəm: hər günün mənası var, hər an dəyərlidir".

O vaxtdan aktiv şəkildə səyahət etməyə başlayıb, rəssamlıq istedadı kəşf edib və bu sahədə kifayət qədər uğur qazanıb. Bu gün o, başqalarını həyatı sonraya qoymamağa və yaşadıqları hər günə şükür etməyə ruhlandırır.